A GDYBY TAK...

Kręci mi się po głowie taka myśl, nawet nie odganiam jej pantoflem tak jak zawsze, nawet powiem więcej, pozwalam jej rozsiąść się w fotelu.
I to tak z nogami na pufie.

Chciałabym nie kończyć studiów.

Przede mną kolekcja, na którą muszę wydać torbę ciężko zarobionego zmywakiem hajsu, a drugą , większą torbę muszę oddać za czynsz na mieszkanie.

A mogłabym te pieniądze zainwestować w coś swojego. W swój pomysł, który też już nawet leży w sypialni, z butami na pościeli. Pozwalam mu bo czuję, że to jest naprawdę to, czego chcę.

No bo tak, tylko sie spakować, znaleźć kogoś na mieszkanie i cześć. Takie proste...
Ajj co robić, co robić....
To tylko aż papiór...