Wieczorem dotarliśmy na miejsce, gdzie wysokie fale były spełnieniem wszystkich marzeń dla  surferów którzy przyjechali do Maroka szlifować swoje umiejętności. Było pięknie. Czas stanął w miejscu, delikatny wietrzyk muskał nas po nieco zmęczonych drogą twarzach a szum fal uspokajał myśli. 

W tym miejscu krążył sprzedawca szydełkowych czapek, który dał chłopakom namówić się na zdjęcie i który kolejne zdjęcie chciał już mieć ze mną- wskazał na mnie palcem i powiedział : avec la gazelle! Gazelą zostałam potem nazwana  w kolejnych miejscach jeszcze kilka razy.

Na kąpiel w strojach niestety nie przyszedł czas, spieszyliśmy się do hotelu, aby w miarę ludzkich godzinach rozpakować w pokojach swoje bagaże i wziąć błogi prysznic. 

Później przekonałam się że prysznic w Afryce to jedna z tych rzeczy o których marzy się najbardziej  i najczęściej. 

 Tak właśnie wyglądał nasz hotel, w którym się zatrzymaliśmy, a właściwie jego recepcja. Spaliśmy w domkach kilku apartamentowych, podzieleni na drużyny, każda w innym apartamencie.

Tak wyglądał chłopakobus w którym jechałam, wypchany po brzegi sprzętem fotograficznym, śpiworami, plecakami, jedzeniem, tabletkami na malarię, chłopakami i mną. Moja ekipa była naprawdę super, puszczali świetną muzykę, dbali o mój porządek psychiczny i byli po prostu prze kochani. Co prawda paru fot robionych kiedy spałam im nie wybaczę, ale generalnie nie mogłam sobie wyobrazić lepszej drużyny do spędzenia dwóch tygodni razem w jednym busie. 

 Śniadanie zjedliśmy w przeuroczym miasteczku Taghazout . Świeżo wyciskany sok  z pomarańczy, jajecznica i wszechobecny chlebek. Było jak w raju. 

Jak zwykle, koty były większą atrakcją niż wysokie fale. 

   

Skurka pięknie pozuje, ja jak zwykle nie zapominam o uwydatnieniu swojego drugiego podbródka. Wszyscy czekamy w tym raju dla surferów na Marka i resztę chłopaków, którzy pozapominali swoich ubrań z hotelu w którym nocowaliśmy. 

W tym miejscu chłopaki z ekipy dronowej zrobili takie ujęcia, że nam wszystkim siedzącym na kanapie w Mauretanii, oglądającym filmy na laptopie Skurki i czekającym na swoją kolejkę do prysznica nisko opadły szczęki. Wszyscy jak jeden mąż głośno zawyli kiedy zobaczyli siebie wielkości małych mrówek na płycie z muszli i piasku która na całe szczęście się nie złamała pod naszym ciężarem. 

Skurka i Marek, szefostwo głównodowodzące.

Dziewczyny z drużyny, prze urocze istotki które nie raz poratowały mnie w naprawdę ciężkich sytuacjach. Ula, ja , Skurka, Miki, Asia i Cukier, to właśnie żeńska część trzeciej edycji African Road Trip :)! 

Fotki zawdzięczam dzięki Przemkowi, dzięki Przemek! :)

Kocham frędzle odkąd pamiętam, dlatego tym razem postanowiłam wrócić do korzeni i zaczerpnąć inspiracji z dorobku historycznego mojej ukochanej grupy etnicznej jaką są Indianie. Cechują ich piórka, koraliki, proste formy geometryczne , naturalne materiały oraz właśnie wyżej wspomniane frędzle. Efekt mojej pracy zobaczycie na zdjęciach:

I love fringes and tassels ever since I remember, therefore I decided to look for inspiration for my next sweater in the heritage of native people of USA. I must admit it is my favourite ethnic group and I believe the trend  of wearing fringes, beads and feathers will last for ever, with bigger and smaller blasts each year. Please see the effect of my work down below: 

Brudna. Posklejany włos. Podarte spodnie. Zmaltretowana przez zemstę wodociągów. Bez make upu, chyba też miała nieumyte zęby i nie pamięta czy użyła dezodorantu.
Tak, taka byłam JA na gambijskiej granicy, gdzie czekaliśmy parę godzin aż władze nas wpuszczą. Zatrzymaliśmy się jeszcze na pieczątki w paszportach i kwestie formalne.
Dopadła nas gromadka dzieci, która wyciągała rączki na znak że każde z nich chciałoby coś dostać. Wiele nie mieliśmy, pamiętam że daliśmy jednej dziewczynce jakiś słodycz w tubce. Dacie wiarę, że podzieliła się z każdym? Każdemu dziecku wycisnęła na dłoń trochę tego słodkiego czegoś... Niesamowite :)
Ta dziewczynka na pierwszym zdjęciu, wpatrzona w aparat podeszła do mnie i również coś chciała. Nie miałam nic, a bardzo chciałam ją czymś zabawić. Klęknęłam więc i paluchem zaczęłam rysować w piasku różne domki, słoneczka, serduszka. Dzieciaki prędko zgromadziły się wokół mnie i bawiliśmy się w zgadywankę- ja rysowałam, a oni chórkiem krzyczeli - heart! dog! cow! pig!
Kiedy już brakło mi pomysłów, przejęli moje płótno i sami rysowali. Żałuję że nie zrobiłam zdjęcia, niektórym szło naprawdę dobrze!

To był fantastyczny moment którego nigdy nie zapomnę...
To była właśnie taka Afryka, jaką chciałam zobaczyć!

#travelwithhollycow

cudne foty: Miki Kańska 

Kocham podróże, to dla mnie nieskończone źródło inspiracji. To właśnie ze swojej ostatniej podróży do Afryki przywiozłam zabawę z kolorami, a już wkrótce zamierzam kombinować także ze wzorami. Obserwuj mnie na moim instagramie @ochaknits oraz facebooku pod nazwą ocha, a będziesz na bieżąco z moją pracą :)